Κανείς δεν ξέρει σε ποιον ανήκε, κανείς δεν ξέρει πως βρέθηκε στο σχολείο και σκαρφάλωσε ως τη βιβλιοθήκη μας.Όμως είναι ένα αγαπημένο κειμήλιο, κάτι που συνδέει τους νεαρούς και νεαρές μας με ένα νοσταλγικό παρελθόν.

Παρά τις παραινέσεις ή τις απειλές να αφεθεί στην ησυχία της, μέσα στη λήθη του χρόνου, η περιέργεια και η ανακάλυψη της αίσθησης που δίνουν τα πλήκτρα της δεν αφήνουν πολλούς/-ες αδιάφορους/-ες.

Έτσι , ενώ είπαμε πως ,αυστηρά, τώρα πια αποτελεί κομμάτι της διακόσμησης του χώρου, όλο και κάποια δακτυλογραφημένα σημειώματα κυκλοφόρησαν ανάμεσά μας….

Ευτυχώς υπήρχε φαντασία στο περιεχόμενό τους

Προσοχή!Ας σεβαστούμε κι εμείς ό,τι σεβάστηκε ο χρόνος