Ο άνθρωπος σε όλη του τη ζωή προσπαθεί να επιτύχει την απόλυτη ευτυχία, δηλαδή την ψυχική ολοκλήρωση και την πνευματική αρμονία.

Πολλοί άνθρωποι συσχετίζουν την ευτυχία με πράγματα υλικά, όπως είναι η ηδονή και ο πλούτος , αλλά και με πράγματα που τους λείπουν. Αυτή είναι μια σχετική ευτυχία, γιατί αυτό που κάνει κάποιον ευτυχισμένο, για κάποιον άλλον δεν έχει αξία π.χ. ο διψασμένος στην έρημο θα είναι ευτυχισμένος με λίγο νερό και όχι χρυσάφι.

Τα χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν τον άνθρωπο από όλα τα άλλα έμβια όντα είναι η λογική και η κρίση. Η ευτυχία διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο ανάλογα με τις προτιμήσεις του και τα ενδιαφέροντά του. Άρα και ο τρόπος για την απόκτηση της ευτυχίας είναι διαφορετικός .

Η ευδαιμονία είναι ο τελικός σκοπός και η αρετή είναι το μέσο για να φτάσει ο άνθρωπος σε αυτόν. Ο Αριστοτέλης προσδιορίζει τον άνθρωπο ως κοινωνικό ων. Έτσι, η ευτυχία κρίνεται από την σχέση του ανθρώπου με τους άλλους ανθρώπους, τα πράγματα, με το περιβάλλον και τον εαυτό του.

Δασκαλάκης Θοδωρής, Ευθυμιάκος Ασημάκης, μαθητές Α3